O rasie

Retriever z Nowej Szkocji:
Grupa VIII: psy aportujące, płochacze i psy wodne
Sekcja I: sekcja psów aportujących
Numer wzorca: 312

   Retrievery z Nowej Szkocji zwane również Tollerami to silne, zwarte i dobrze umięśnione psy o głębokiej klatce piersiowej, przystosowane do aportu zarówno z lądu, jak i z bardzo zimnej wody. Sierść tollerów musi być zatem gęsta i obfitować w gęsty podszerstek, przy czym kolor może być w różnych odcieniach czerwonego i pomarańczowego. Na okrywie włosowej mogą występować białe znaczenia (klatka piersiowa, stopy, maska i koniec ogona), a pigment nosa, warg i powiek powinien zlewać się z kolorem sierści lub być czarny.

Wysokość samców: 48-51 cm  Wysokość suk: 45-48cm

Waga samców: 20-23 kg          Waga suk: 17-20 kg

Wzorzec przyjmuje odchylenia od wzrostu w górę i w dół o 2.5 cm.

   Tollery są bardzo inteligentne, aktywne i łatwe w szkoleniu, co sprawia że są wszechstronnie wykorzystywane między innymi do psich sportów (dummy, agility, flyball, dog diving, obedience i rally-O), polowań czy dogoterapii. Są również wspaniałymi towarzyszami ludzi pod warunkiem, że są odpowiednio zapewniane ich potrzeby zarówno fizyczne jak i umysłowe. Toller jest całkowicie rodzinny, wymaga ciągłego kontaktu z człowiekiem i nie nadaje się do życia w kojcu. Brak codziennej stymulacji psychicznej i fizycznej może spowodować, że pies stanie się uciążliwy. Dlatego zanim zdecydujemy się wprowadzić tą rasę do naszego życia warto przemyśleć swój wybór i zastanowić się nad następującymi faktami:

- Tollery mają piękną okrywę włosową, którą wymieniają 2 razy do roku co wiąże się z obecnością sierści w domu – zatem nie jest to pies przeznaczony dla alergików,

- Tollery uwielbiają wodę i tarzanie się w piasku, więc nie nadają się dla osób utrzymujących nieustannie porządek w domu,

- Tollery to nie są psy ani stróżujące ani obronne, pomimo iż nie są tak ufne wobec ludzi jak Golden Retriever czy Labrador Retriever,

- Tollery są bardzo inteligentne i aktywne,

- Tollery wymagają aktywności zarówno fizycznych jak i umysłowych,

   Historia rasy kryje wiele niewiadomych. Dangerfield i Howell uważają, że toller jet odmianą chesapeake by retrievera, chodź pod względem wyglądu zewnętrznego  obie te rasy nie mają wiele wspólnego. Można przypuszczać, że jest potomkiem dawnych psów z Nowej Fundlandii i Labradoru, z których Anglicy przed wiekami wychodowali retrievery i nowofunlandy. Do powstania rasy później przyczynił się podobno również cocker spaniel, seter irlandzki oraz owczarek szetlandzki (dlatego czasami toller może wykazywać instynkt pilnowania).

   Początkowo rasa nosiła nazwę "yarmouth toller" (od nazwiska pierwszego hodowcy) lub też "little river duck dog". Obecna nazwa weszła w użycie w roku 1950, gdy rasa została oficjalnie uznana przez Canadian Kennel Club. Uznanie przez Fédération Cynologique Internationale nastąpiło dopiero w 1981 roku.

   Podczas polowania pies ten biega wzdłuż brzegów rzeki lub jeziora wabiąc kaczki, tak aby myśliwy mógł przymierzyć się do strzału. Po strzale pies powinien wyciągnąć kaczkę z wody i przynieść ją myśliwemu, dlatego musi się cechować wytrzymałością, ruchliwością, odpowiednią szatą, a także gotowością do pracy w zimnej wodzie.

   Za wady eliminujące psa z hodowli uważa się białe łaty na ramionach, grzbiecie, karku, dookoła szyi i na bokach, jakąkolwiek inną maść niz rudą i płoworudą, przodozgryz lub tyłozgryz, plamiastą truflę nosa oraz rozmiary ciała odbiegające od wymagań wzorca o 3 cm.